Kluczowa różnica – immunofluorescencja vs immunohistochemia
Diagnostyka chorób, wykorzystująca metody biologii molekularnej, stała się wschodzącym obszarem technologii laboratorium klinicznego. Obejmuje wszystkie testy i metody identyfikacji choroby i zrozumienia przyczyny choroby poprzez analizę DNA, RNA lub wyrażanych białek w organizmie. Szybkie postępy w diagnostyce molekularnej umożliwiły prowadzenie badań podstawowych nad chorobami zakaźnymi i niezakaźnymi. Są one wykorzystywane do określania zmian w sekwencji lub poziomach ekspresji w kluczowych genach lub białkach zaangażowanych w chorobę. Immunofluorescencja (IF) i immunohistochemia (IHC) to dwie takie szeroko stosowane techniki w biologii raka. IF jest rodzajem IHC, w którym do analizy przeciwciał monoklonalnych i poliklonalnych stosuje się metodę wykrywania fluorescencyjnego, podczas gdy IHC wykorzystuje metody chemiczne do wykrywania przeciwciał monoklonalnych i poliklonalnych. To jest kluczowa różnica między IF a IHC.
ZAWARTOŚĆ
1. Przegląd i kluczowa różnica
2. Co to jest immunofluorescencja
3. Co to jest immunohistochemia
4. Podobieństwa między immunofluorescencją a immunohistochemią
5. Porównanie obok siebie – immunofluorescencja vs immunohistochemia w formie tabelarycznej
6. Podsumowanie
Co to jest immunofluorescencja (IF)?
Immunofluorescencja to technika wykrywania, w której przeciwciała stosowane w teście są znakowane barwnikami fluorescencyjnymi lub białkami fluorescencyjnymi do celów wykrywania. Znakowane przeciwciała drugorzędowe mogą dawać niepożądane sygnały tła; dlatego technika IF opiera się na znakowaniu samego przeciwciała pierwszorzędowego w chwili obecnej w celu uniknięcia niepożądanych sygnałów podczas wykrywania. Dzięki tej technice zapobiega się nieswoistemu wiązaniu między przeciwciałem pierwszorzędowym i drugorzędowym i jest ono szybsze, ponieważ nie obejmuje etapu wtórnej inkubacji . Poprawia się również jakość danych.
Rycina 01: Podwójne barwienie immunofluorescencyjne dla BrdU, NeuN i GFAP
Fluorochromy lub barwniki fluorescencyjne to związki, które mogą pochłaniać promieniowanie , najlepiej wzbudzone promieniowanie ultrafioletowe. Gdy cząstki osiągają stan podstawowy ze stanu wzbudzonego, emitują promieniowanie, które jest wychwytywane i wykrywane przez detektor, tworząc widmo. Bardzo ważne jest, aby znacznik fluorescencyjny był kompatybilny i stabilny dla konkretnej reakcji i powinien być odpowiednio sprzężony z przeciwciałem w celu uzyskania dokładnych wyników. Jednym z najczęściej stosowanych fluorochromów jest izotiocyjanian fluoresceiny (FITC), który ma kolor zielony, z pikami absorpcji i emisji o długości fali odpowiednio 490 nm i 520 nm. Rodamina, inny środek stosowany w IF, ma kolor czerwony i ma wyraźną długość fali absorpcji i emisji 553 nm i 627 nm.
Co to jest immunohistochemia (IHC)?
IHC to molekularna metoda testowania stosowana w celu identyfikacji i potwierdzenia obecności antygenu w komórce docelowej. Komórką docelową może być cząstka zakaźna, patogen drobnoustrojowy lub złośliwa komórka nowotworowa. IHC wykorzystuje przeciwciała monoklonalne i poliklonalne do określenia obecności antygenów obecnych na powierzchni komórek docelowych. Technika opiera się na wiązaniu antygen-przeciwciało. Z tymi przeciwciałami sprzężony jest marker wykrywający w celu wykrycia obecności lub nieobecności określonego antygenu. Te markery mogą być markerami chemicznymi, takimi jak enzymy, przeciwciała znakowane fluorescencyjnie lub przeciwciała znakowane radioaktywnie.
Rycina 02: Plasterek mózgu myszy wybarwiony metodą immunohistochemiczną
Najpopularniejszym zastosowaniem IHC w biologii komórek nowotworowych jest identyfikacja obecności nowotworów złośliwych, ale jest ona również wykorzystywana do wykrywania chorób zakaźnych.
Jakie są podobieństwa między immunofluorescencją a immunohistochemią?
- Immunofluorescencja i immunohistochemia odbywają się w warunkach in vitro .
- Obie techniki opierają się na antygenie-przeciwciało
- Obie są bardzo szybkimi technikami.
- Wyniki technik są powtarzalne.
- Oba mają lepszą jakość danych.
- Techniki te stosowane w diagnostyce chorób nowotworowych i zakaźnych.
Jaka jest różnica między immunofluorescencją a immunohistochemią?
Immunofluorescencja a immunohistochemia | |
| IF to technika wykrywania, w której przeciwciała stosowane w teście są znakowane przy użyciu barwników fluorescencyjnych lub białek fluorescencyjnych do wykrywania. | IHC to technika wykrywania, w której przeciwciała stosowane w teście są znakowane przy użyciu substancji chemicznych lub pierwiastków radioaktywnych do wykrywania. |
| Precyzja | |
| Dokładność jest wyższa w technice IF w porównaniu z IHC. | Dokładność jest niższa w IHC. |
| Specyficzność | |
| JEŻELI jest bardziej szczegółowe. | IHC jest mniej specyficzny. |
Podsumowanie – Immunofluorescencja a immunohistochemia
Mechanizmy molekularne spowodowały wiele zmian w medycynie, dając początek zaawansowanym metodom badań molekularnych, które przyniosły rewolucje w diagnostyce. Wynalazki te doprowadziły do szybkiej i dokładnej identyfikacji i potwierdzenia choroby, umożliwiając w ten sposób skuteczne podawanie i produkcję leków. Techniki te są również wykorzystywane w farmakologii w celu znalezienia celów leków i potwierdzenia właściwości farmakokinetycznych leku podczas metabolizmu leku. IF i IHC to dwie metody diagnostyczne oparte na koncepcji wiązania antygenu i przeciwciała, chociaż sposób wykrywania w obu technikach różni się. IF wykorzystuje zasadę fluorescencji do wykrywania antygenu, a IHC wykorzystuje koncepcję koniugacji chemicznej do wykrywania antygenu. To jest różnica między IF a IHC.
Pobierz wersję PDF immunofluorescencji a immunohistochemia
Możesz pobrać wersję PDF tego artykułu i używać go do celów offline zgodnie z notatką cytowania. Proszę pobrać wersję PDF tutaj Różnica między immunofluorescencją a immunohistochemią.
Bibliografia:
1. Aoki, Valéria i in. „Bezpośrednia i pośrednia immunofluorescencja”. Anais Brasileiros de Dermatologia, SociedadeBrasileira de Dermatologia, dostępne tutaj. Dostęp 25 sierpnia 2017 r.
2. Duraiyan, Jeyapradha i in. „Zastosowania immunohistochemii”. Journal of Pharmacy & Bioallied Sciences, Medknow Publications & Media Pvt Ltd, sierpień 2012 r., dostępny tutaj . Dostęp 25 sierpnia 2017 r.
Zdjęcie dzięki uprzejmości:
1. „Podwójne barwienie immunofluorescencyjne dla BrdU, NeuN i GFAP” Ma M, Ma Y, Yi X, Guo R, Zhu W, Fan X, Xu G, Frey WH 2nd, Liu X. – Donosowe dostarczanie transformującego czynnika wzrostu- beta1 u myszy po udarze zmniejsza objętość zawału i zwiększa neurogenezę w strefie podkomorowej; PMID 19077183 (CC BY 2.0) przez Commons Wikimedia
2. „Podwzgórze tkanki myszy barwionej przez ABC-Immunohistochemię” Autor: zabbn - Praca własna (CC BY-SA 3.0) przez Commons Wikimedia
